Herken je dit?

• Je zit weer eens klem in je freeze, staart naar je beeldscherm en krijgt nog geen spatie getypt. Je vraagt je af waar je nu staat. Wiens leven leid je nu eigenlijk? Waarom beland je nu wéér hier, terug bij start? En hoezo lukken dingen niet? Na al die km’s van zelfreflectie. Oops. Het zal toch geen treurige midlife crisis zijn? Waar blijft die flow, die sparkle? De druk om mee te draaien op het geijkte pad is hoog. Kennelijk doet de rest het ook zo. Maar waarom voel ik ‘m dan niet? Zit ik wel op de goede koers? Een ADHD dingetje? Of HSP? De vragen blijven knagen en maken je hondsdol. Wat nu? Je beseft je ergens wel dat dit leven totaal niet bij je past. Of op z’n minst wat confetti kan gebruiken. Het zit in je, en je wil ook wel van alles. Maar wat? Welke move heb ik te maken? Straks heb ik mijn leukste leven en mijn bruisende zelf geen kans gegeven. En blijf ik hier hangen in deze sobere shitshow.

• Terwijl anderen vrolijk en soepel hun dromen navliegen, zie jij jezelf in de wacht staan. Het lijkt wel alsof je met een elastiek vastzit aan de muur. Telkens als je de schwung wil pakken, word je weer genadeloos teruggesmeten. Wat is dat toch? De spijt, de wanhoop en een druppel bitterheid dringen langzaam binnen, en je kunt niet stoppen met denken: “het zal wel niet aan mij besteed zijn.” Die onvervulde ambities blijven aan je trekken, maar in plaats van actie te ondernemen, druk je ze weg en verdwijn je in de saaiheid van alledag. Maar stiekem poppen jouw diepe verlangens op als popcorn, klaar om geleefd te worden. En ergens weet je, hier zit jouw way out.

• Ja je zit gevangen in sleur. Maar vergeet ook de stress en overwhelm niet. Jouw trouwe metgezellen. De verwachtingen in deze chaos wereld bombarderen je van alle kanten. Je rent op reserve, je buskruit is eruit, en je creativiteit voelt als een verrimpelde oude ballon. Zolang anderen maar happy zijn toch? En pff.. al die onrust van andermans meningen en energie. Hoe kom je überhaupt aan jezelf toe als je de rest steeds opnieuw tekortdoet? Laat mij maar met rust. Maar je gaat kop onder, je voelt je schuldig, en naar wie? Je ondermijnt jezelf, deze zelfopoffering slaat kant nog wal. Lang leve adhd en cheers to hsp. Dit kan toch niet langer?

• Je bent best sociaal en toch voel je je wat only the lonely... Je betrapt jezelf op een melancholische bui en de zoveelste deprimerende gedachten. Je browst eens door je vrienden en familie en je mist stiekem wat diepgang. Zij hobbelen vrolijk door het leven terwijl jij heimelijk hunkert naar wat meer avontuur, authenticiteit en vrijheid vooral. Je vraagt je af of dit normaal is. Anderen lijken nergens last van te hebben. Zien ze me wel? Of begrijp ik mezelf niet eens? What’s wrong with me?

• En hoe maak ik dan een shift? Of is mijn bestemmingsplan al in gips gebakken? De hoop lijkt te verdampen: is dit wat het leven voor jou in petto heeft? Hoort het zo leeg te zijn? Is jouw droomscenario te hoog gegrepen? Simpelweg niet haalbaar voor de gemiddelde burger? Of staat dit in de brochure van al het adhd en hsp leed? Je twijfelt een gat in de dag en voelt je onzeker of je ooit die ultieme blije vrije eikel gaat zijn. Zijn vreugde en vervulling een fata morgana? Je voelt je allenig in de strijd en je zelfvertrouwen gaat rock bottom. Maar luister, jouw ziel schreeuwt het uit. Je weet best dat je bestemd bent voor jouw ultieme leven. Dat je iets kan, dat je meer uit het leven hebt te halen. Maar hoe breek ik dit vicieuze gedoe? Moet ik niet heel rap ingrijpen voordat ik mijn eigen sparkle verlies?

Hoe zou het voor je zijn als:

• Jij je échte ware zelf zou zijn, vol passie en creativiteit. Je start jouw dag met een twinkel in je ogen, vol vertrouwen en energie. In plaats van stuck in the middle, ben je in beweging, en elke stap die je zet brengt je dichter bij jouw dromen. Je ontdekt jouw unieke pad en voelt die flow die je zo gemist hebt, alsof je eindelijk weer op koers bent. Je barst van de inspiratie en je voelt aan alles, I’m alive.

• Je de kracht hebt om je diepste verlangens uit te leven, met geen enkele rem. In plaats van je dromen weg te drukken, geloof je ze nu ook. Je krijgt ruimte om te groeien, je ware potentieel rijst de pan uit en je talenten maken eindelijk het verschil. Dromen worden geen ongrijpbare concepten, maar realiteit. Zo voelt ultieme vrijheid. En dit noemen ze nou zelfexpressie. Jouw enthousiasme is niet langer een bevlieging. Je leert hoe je jouw tijd en brandstof kunt investeren in jouw levensgeluk.

• Jouw stress en overwhelm verdwijnen achter de coulissen. Je hebt dynamiek in je leven en weet wat je nodig hebt om in balans te blijven. Je voelt je licht en soepel, terwijl je jouw originele schwung weer laat stromen. Eindelijk rust in de tent. Geen strijd meer, geen last van oordelen. Maar een trip vol verwondering waarin het eindelijk om jou draait.

• Jouw sociale leven ontwaakt, je voert energizing gesprekken en wordt een magneet voor de juiste types. Zuivere authentieke verbindingen, zo hoort het te zijn. Verassende ervaringen komen op je pad. En jouw cirkel breidt zich uit met mensen die je begrijpen en inspireren, waardoor je je minder alleen voelt. Je ademt plezier en je deelt blije momenten van intens lachen, avontuur en positive vibes. Het gevoel van erbij horen groeit, terwijl je je goddelijke zelf kan zijn.

• Je de knop kunt omzetten, naar een leven vol sparkle en vervulling. Jouw twijfels maken plaats voor een diep vertrouwen in jezelf. Je begint te geloven dat de toekomst helder en spannend kan zijn. Je weet dat je de regie kunt pakken over jouw leven, en dat een leven vol excitement en voldoening écht binnen handbereik ligt. De reis naar jouw ultieme happiness begint hier, en jij hebt de ticket in handen. Wat een verademing!